送王巩兼简都尉王诜

送王巩兼简都尉王诜原文：

此词是作者怀念苏州去姬的词。
①故国：故乡。②何满子：唐玄宗时著名歌手，据说她因故得罪了皇帝，被推出就刑。就刑前她张口高歌，曲调悲愤，使“苍天白日黯然失色”。结果皇帝闻之，终因惜其技艺难得而降旨缓刑。因为何满子出色的技艺，大诗人元稹、白居易、杜牧等都相继为之赋诗，其中以张祜的《何满子》宫词：“故国三千里，深宫二十年。一声何满子，双泪落君前”最为感人。这首宫词后来流传甚广，其唱来异常悲怨。据说唐武宗时，有一孟才人，因有感于武宗让其殉情之意，为奄奄一息的武宗唱了一曲《何满子》，唱毕，竟气绝身亡。一作“河满子”，舞曲名。题又作“宫词”。白居易《何满子》诗：“世传满子是人名，临就弄时曲始成。一曲四词歌八叠，从头便是断肠声。”“何满子”声调哀婉。《乐府集》引白居易《何满子》诗的自注说：“何满子，开元中沧州歌者，临弄进此曲以赎死，竟不得免。”③君：指皇帝。这里是指唐武宗。据《唐诗纪事》，张祜《宫词》：“传入宫禁，武宗疾笃，目孟才人曰：‘吾即不讯，尔何为哉？’指笙囊泣曰：‘请以此就缢。’上悯然。复曰：‘妾尝艺歌，请对上歌一曲，以泄其愤。’上许。乃歌一声《何满子》，气亟立殒。上令候之，曰：‘脉尚温而肠已绝。’”后来张祜别有咏《孟才(...)
或红如丹砂，或黑如点漆。
因为本诗抒发了佳节思亲的感情，九日登高，遥望故乡，客中送客，愁思倍加，忽见一对鸿雁从北方飞来，不禁脱口而问，我想北归不得，你为何还要南来，形成强烈对比，把思乡的愁绪推到高峰。问得虽然无理，却烘托了感情的真挚，给人以强烈的感染。（要点：“抒发佳节思想他乡”、“那从”等，显得浅近亲切。手法上第三句“人情已厌南中苦”直抒胸中之苦，独在南方思念亲人然而却不能北归，而第四句则采用反问“鸿雁那从北地来”，与前一(...)
诗的第三段，是从“勿为新婚念”到“与君永相望”。在这里，女主人公经过一番痛苦的倾诉和内心剧烈的斗争以后，终于从个人的不幸中、从对丈夫的关切中，跳了出来，站在更高的角度，把眼光放得更远了。“勿为新婚念，努力事戎行！”她一变哀怨沉痛的诉说而为积极的鼓励，话也说得痛快，不像开始的时候那样吞吞吐吐的了，她决定不随同丈夫前去，并且，为了使丈夫一心一意英勇杀敌，她表示了自己生死不渝的坚贞爱情。这爱情，是通过一些看来好像不重要，其实却大有作用的细节，或者说具体行动表达出来的。这就是“自嗟贫家女”这四句所描写的。新娘说，费了许久的心血好不容易才备办得一套美丽的衣裳，现在不再穿了。并且，当着丈夫的面，她这就把脸上(...)
半州和俺父亲指腹成亲来，他见俺穷薄了，他要悔了这门亲事。我是个读书人，量一个媳妇打甚么不紧！我上学去来，一般的学生每笑话我无个风筝儿放，我见父亲走一遭去。可早来到也，我自过去。父亲，您孩儿来家了也。你这哭怎的？（孛老儿云）孩儿，我啼哭哩、（李庆安云）父亲为甚么烦恼？（孛老儿云）孩儿也，王员外差嬷嬷来，拿着十两银子，一双鞋儿与你穿蹅断线脚，也就罢了这门亲事，因此上我烦恼也。（李庆安云）父亲，你休烦恼，量这媳妇打甚么不紧！将这鞋儿我穿的上学去。一般的学生每笑话我，道我无个风筝儿放。父亲有银子与我买一个风筝儿放着耍子。（孛老儿云）孩儿也，我与你二百钱，你买个风筝儿放耍子去。休要惹事，疾去早来，休着我忧心也！（李庆安云）有了钱也，我买风筝儿去也。（下）（孛老儿云）孩儿买风筝儿去了，老汉无甚事，隔壁人家吃疙瘩茶儿去也。（下）（李庆安拿风筝儿上，云）自家李庆安的便是。买了个风筝儿放将起去，不想一阵大风刮在这家花园内梧桐树上抓住了。这花园墙较低，我跳过墙，取我那风筝儿去。（做跳墙科，云）我跳过这墙来，一所好花园也！我来到这梧桐树下，脱了我这鞋儿，我上树取这风筝儿咱。看有甚么人来。（正旦领梅香上，云）妾身是王半州的女孩儿，小字闰香。时遇秋间天道(...)
①洞庭水：即洞庭湖。在今湖南北部，长江南岸，是我国第二大淡水湖。②岳阳楼：在今湖南省岳阳市，下临洞庭湖，为游览胜地。③吴楚：春秋时二国名（吴国和楚国）其地略在今湖南、湖北、江西、安徽、江苏、浙江一带。下瞰洞庭，碧湖万顷，遥望君山，气象万千，唐张说建，宋滕子京修。以范仲淹千古名篇《岳阳楼记》驰名。 坼（chè）：分裂，这里引申为划分。这句是说：辽阔的吴楚两地被洞庭湖一水分割。④乾坤（qián kūn）日夜(...)
尾联对结。中间两联都写诗人不眠时见闻。这一联才点出“不眠”的原委。765年（永泰元年）五月，杜甫离开成都草堂东下，第二年春末来到夔州。这时严武刚死不久，继任的郭英乂因暴戾骄奢，为汉州刺史崔旰所攻，逃亡被杀。邛州牙将柏茂琳等又合兵讨伐崔旰，于是蜀中大乱。杜甫留滞夔州，忧念“战伐”，寄宿西阁时听到鹳鹤(...)
“梧桐”二句，写出词人的听觉，点出“三更秋雨”这个特定环境；此系化用温庭筠《更漏子》下片词意：“梧桐树(...)
王先谦《诗三家义集疏》云：“三家以诗为公刘作，盖以戎(...)
及第：科举时代考试中选。也特指考取进士，明清两代只用于殿试前三名。几：此处指书案。松坚二句：意为苦学破难关，鱼变飞上天。发石，剖开石头。鱼变，鱼变化为龙。语本《辛氏三秦记》：“河津一名龙门，禹凿山开门，阔一里余，黄河自中流下，而岸不通车马。每莫春之际，有黄鲤鱼逆流而上，得过者便化为龙。”后以喻举业成功或地位高升。近郡：古谓距王城五百里之外为近郡，指邻近京城之郡。北宋时的京城(...)
全诗以平静朴素的语言写景抒情叙理，形式和内容达到高度的统一，无论是写南山傍晚美景，还是或抒归隐的悠然自得之情，或叙田居的怡然之乐，或道人生之真意，都既富于情趣，又饶有理趣。如“采菊东篱下，悠然见南山”、“山气日夕佳，飞鸟相与还”，那样景、情、理交融于一体的名句不用说，就是“问君何能尔？心远地自偏”，“此中有真意，欲辨已忘言”这样的句子，虽出语平淡，朴素自然，却也寄情深长，托意高远，蕴理隽永，耐人咀嚼，有无穷的理趣和情趣。 这首诗的意境可分为两层，前四句为一层，写诗人摆脱世俗烦恼后的感受，表现了诗人鄙弃官场，不与统治者同流合污的思想感情。后六句为一层，写南山的美好晚景和诗人从中获得的无限乐趣。表现了诗人热爱田园生活的真情和高洁人格。 大致在魏晋以前，以儒家学说为核心，中国人一直相信人类和自然界都处于有意志的“天”的支配下。这一种外于而又高于(...)

送王巩兼简都尉王诜拼音解读：

cǐ cí shì zuò zhě huái niàn sū zhōu qù jī de cí 。
①gù guó ：gù xiāng 。②hé mǎn zǐ ：táng xuán zōng shí zhe míng gē shǒu ，jù shuō tā yīn gù dé zuì le huáng dì ，bèi tuī chū jiù xíng 。jiù xíng qián tā zhāng kǒu gāo gē ，qǔ diào bēi fèn ，shǐ “cāng tiān bái rì àn rán shī sè ”。jié guǒ huáng dì wén zhī ，zhōng yīn xī qí jì yì nán dé ér jiàng zhǐ huǎn xíng 。yīn wéi hé mǎn zǐ chū sè de jì yì ，dà shī rén yuán zhěn 、bái jū yì 、dù mù děng dōu xiàng jì wéi zhī fù shī ，qí zhōng yǐ zhāng hù de 《hé mǎn zǐ 》gōng cí ：“gù guó sān qiān lǐ ，shēn gōng èr shí nián 。yī shēng hé mǎn zǐ ，shuāng lèi luò jun1 qián ”zuì wéi gǎn rén 。zhè shǒu gōng cí hòu lái liú chuán shèn guǎng ，qí chàng lái yì cháng bēi yuàn 。jù shuō táng wǔ zōng shí ，yǒu yī mèng cái rén ，yīn yǒu gǎn yú wǔ zōng ràng qí xùn qíng zhī yì ，wéi yǎn yǎn yī xī de wǔ zōng chàng le yī qǔ 《hé mǎn zǐ 》，chàng bì ，jìng qì jué shēn wáng 。yī zuò “hé mǎn zǐ ”，wǔ qǔ míng 。tí yòu zuò “gōng cí ”。bái jū yì 《hé mǎn zǐ 》shī ：“shì chuán mǎn zǐ shì rén míng ，lín jiù nòng shí qǔ shǐ chéng 。yī qǔ sì cí gē bā dié ，cóng tóu biàn shì duàn cháng shēng 。”“hé mǎn zǐ ”shēng diào āi wǎn 。《lè fǔ jí 》yǐn bái jū yì 《hé mǎn zǐ 》shī de zì zhù shuō ：“hé mǎn zǐ ，kāi yuán zhōng cāng zhōu gē zhě ，lín nòng jìn cǐ qǔ yǐ shú sǐ ，jìng bú dé miǎn 。”③jun1 ：zhǐ huáng dì 。zhè lǐ shì zhǐ táng wǔ zōng 。jù 《táng shī jì shì 》，zhāng hù 《gōng cí 》：“chuán rù gōng jìn ，wǔ zōng jí dǔ ，mù mèng cái rén yuē ：‘wú jí bú xùn ，ěr hé wéi zāi ？’zhǐ shēng náng qì yuē ：‘qǐng yǐ cǐ jiù yì 。’shàng mǐn rán 。fù yuē ：‘qiè cháng yì gē ，qǐng duì shàng gē yī qǔ ，yǐ xiè qí fèn 。’shàng xǔ 。nǎi gē yī shēng 《hé mǎn zǐ 》，qì jí lì yǔn 。shàng lìng hòu zhī ，yuē ：‘mò shàng wēn ér cháng yǐ jué 。’”hòu lái zhāng hù bié yǒu yǒng 《mèng cái (...)
huò hóng rú dān shā ，huò hēi rú diǎn qī 。
yīn wéi běn shī shū fā le jiā jiē sī qīn de gǎn qíng ，jiǔ rì dēng gāo ，yáo wàng gù xiāng ，kè zhōng sòng kè ，chóu sī bèi jiā ，hū jiàn yī duì hóng yàn cóng běi fāng fēi lái ，bú jìn tuō kǒu ér wèn ，wǒ xiǎng běi guī bú dé ，nǐ wéi hé hái yào nán lái ，xíng chéng qiáng liè duì bǐ ，bǎ sī xiāng de chóu xù tuī dào gāo fēng 。wèn dé suī rán wú lǐ ，què hōng tuō le gǎn qíng de zhēn zhì ，gěi rén yǐ qiáng liè de gǎn rǎn 。（yào diǎn ：“shū fā jiā jiē sī xiǎng tā xiāng ”、“nà cóng ”děng ，xiǎn dé qiǎn jìn qīn qiē 。shǒu fǎ shàng dì sān jù “rén qíng yǐ yàn nán zhōng kǔ ”zhí shū xiōng zhōng zhī kǔ ，dú zài nán fāng sī niàn qīn rén rán ér què bú néng běi guī ，ér dì sì jù zé cǎi yòng fǎn wèn “hóng yàn nà cóng běi dì lái ”，yǔ qián yī (...)
shī de dì sān duàn ，shì cóng “wù wéi xīn hūn niàn ”dào “yǔ jun1 yǒng xiàng wàng ”。zài zhè lǐ ，nǚ zhǔ rén gōng jīng guò yī fān tòng kǔ de qīng sù hé nèi xīn jù liè de dòu zhēng yǐ hòu ，zhōng yú cóng gè rén de bú xìng zhōng 、cóng duì zhàng fū de guān qiē zhōng ，tiào le chū lái ，zhàn zài gèng gāo de jiǎo dù ，bǎ yǎn guāng fàng dé gèng yuǎn le 。“wù wéi xīn hūn niàn ，nǔ lì shì róng háng ！”tā yī biàn āi yuàn chén tòng de sù shuō ér wéi jī jí de gǔ lì ，huà yě shuō dé tòng kuài ，bú xiàng kāi shǐ de shí hòu nà yàng tūn tūn tǔ tǔ de le ，tā jué dìng bú suí tóng zhàng fū qián qù ，bìng qiě ，wéi le shǐ zhàng fū yī xīn yī yì yīng yǒng shā dí ，tā biǎo shì le zì jǐ shēng sǐ bú yú de jiān zhēn ài qíng 。zhè ài qíng ，shì tōng guò yī xiē kàn lái hǎo xiàng bú zhòng yào ，qí shí què dà yǒu zuò yòng de xì jiē ，huò zhě shuō jù tǐ háng dòng biǎo dá chū lái de 。zhè jiù shì “zì jiē pín jiā nǚ ”zhè sì jù suǒ miáo xiě de 。xīn niáng shuō ，fèi le xǔ jiǔ de xīn xuè hǎo bú róng yì cái bèi bàn dé yī tào měi lì de yī shang ，xiàn zài bú zài chuān le 。bìng qiě ，dāng zhe zhàng fū de miàn ，tā zhè jiù bǎ liǎn shàng (...)
bàn zhōu hé ǎn fù qīn zhǐ fù chéng qīn lái ，tā jiàn ǎn qióng báo le ，tā yào huǐ le zhè mén qīn shì 。wǒ shì gè dú shū rén ，liàng yī gè xí fù dǎ shèn me bú jǐn ！wǒ shàng xué qù lái ，yī bān de xué shēng měi xiào huà wǒ wú gè fēng zhēng ér fàng ，wǒ jiàn fù qīn zǒu yī zāo qù 。kě zǎo lái dào yě ，wǒ zì guò qù 。fù qīn ，nín hái ér lái jiā le yě 。nǐ zhè kū zěn de ？（bó lǎo ér yún ）hái ér ，wǒ tí kū lǐ 、（lǐ qìng ān yún ）fù qīn wéi shèn me fán nǎo ？（bó lǎo ér yún ）hái ér yě ，wáng yuán wài chà mó mó lái ，ná zhe shí liǎng yín zǐ ，yī shuāng xié ér yǔ nǐ chuān zhā duàn xiàn jiǎo ，yě jiù bà le zhè mén qīn shì ，yīn cǐ shàng wǒ fán nǎo yě 。（lǐ qìng ān yún ）fù qīn ，nǐ xiū fán nǎo ，liàng zhè xí fù dǎ shèn me bú jǐn ！jiāng zhè xié ér wǒ chuān de shàng xué qù 。yī bān de xué shēng měi xiào huà wǒ ，dào wǒ wú gè fēng zhēng ér fàng 。fù qīn yǒu yín zǐ yǔ wǒ mǎi yī gè fēng zhēng ér fàng zhe shuǎ zǐ 。（bó lǎo ér yún ）hái ér yě ，wǒ yǔ nǐ èr bǎi qián ，nǐ mǎi gè fēng zhēng ér fàng shuǎ zǐ qù 。xiū yào rě shì ，jí qù zǎo lái ，xiū zhe wǒ yōu xīn yě ！（lǐ qìng ān yún ）yǒu le qián yě ，wǒ mǎi fēng zhēng ér qù yě 。（xià ）（bó lǎo ér yún ）hái ér mǎi fēng zhēng ér qù le ，lǎo hàn wú shèn shì ，gé bì rén jiā chī gē dá chá ér qù yě 。（xià ）（lǐ qìng ān ná fēng zhēng ér shàng ，yún ）zì jiā lǐ qìng ān de biàn shì 。mǎi le gè fēng zhēng ér fàng jiāng qǐ qù ，bú xiǎng yī zhèn dà fēng guā zài zhè jiā huā yuán nèi wú tóng shù shàng zhuā zhù le 。zhè huā yuán qiáng jiào dī ，wǒ tiào guò qiáng ，qǔ wǒ nà fēng zhēng ér qù 。（zuò tiào qiáng kē ，yún ）wǒ tiào guò zhè qiáng lái ，yī suǒ hǎo huā yuán yě ！wǒ lái dào zhè wú tóng shù xià ，tuō le wǒ zhè xié ér ，wǒ shàng shù qǔ zhè fēng zhēng ér zán 。kàn yǒu shèn me rén lái 。（zhèng dàn lǐng méi xiāng shàng ，yún ）qiè shēn shì wáng bàn zhōu de nǚ hái ér ，xiǎo zì rùn xiāng 。shí yù qiū jiān tiān dào (...)
①dòng tíng shuǐ ：jí dòng tíng hú 。zài jīn hú nán běi bù ，zhǎng jiāng nán àn ，shì wǒ guó dì èr dà dàn shuǐ hú 。②yuè yáng lóu ：zài jīn hú nán shěng yuè yáng shì ，xià lín dòng tíng hú ，wéi yóu lǎn shèng dì 。③wú chǔ ：chūn qiū shí èr guó míng （wú guó hé chǔ guó ）qí dì luè zài jīn hú nán 、hú běi 、jiāng xī 、ān huī 、jiāng sū 、zhè jiāng yī dài 。xià kàn dòng tíng ，bì hú wàn qǐng ，yáo wàng jun1 shān ，qì xiàng wàn qiān ，táng zhāng shuō jiàn ，sòng téng zǐ jīng xiū 。yǐ fàn zhòng yān qiān gǔ míng piān 《yuè yáng lóu jì 》chí míng 。 chè （chè）：fèn liè ，zhè lǐ yǐn shēn wéi huá fèn 。zhè jù shì shuō ：liáo kuò de wú chǔ liǎng dì bèi dòng tíng hú yī shuǐ fèn gē 。④qián kūn （qián kūn）rì yè (...)
wěi lián duì jié 。zhōng jiān liǎng lián dōu xiě shī rén bú mián shí jiàn wén 。zhè yī lián cái diǎn chū “bú mián ”de yuán wěi 。765nián （yǒng tài yuán nián ）wǔ yuè ，dù fǔ lí kāi chéng dōu cǎo táng dōng xià ，dì èr nián chūn mò lái dào kuí zhōu 。zhè shí yán wǔ gāng sǐ bú jiǔ ，jì rèn de guō yīng ài yīn bào lì jiāo shē ，wéi hàn zhōu cì shǐ cuī gàn suǒ gōng ，táo wáng bèi shā 。qióng zhōu yá jiāng bǎi mào lín děng yòu hé bīng tǎo fá cuī gàn ，yú shì shǔ zhōng dà luàn 。dù fǔ liú zhì kuí zhōu ，yōu niàn “zhàn fá ”，jì xiǔ xī gé shí tīng dào guàn hè (...)
“wú tóng ”èr jù ，xiě chū cí rén de tīng jiào ，diǎn chū “sān gèng qiū yǔ ”zhè gè tè dìng huán jìng ；cǐ xì huà yòng wēn tíng jun1 《gèng lòu zǐ 》xià piàn cí yì ：“wú tóng shù (...)
wáng xiān qiān 《shī sān jiā yì jí shū 》yún ：“sān jiā yǐ shī wéi gōng liú zuò ，gài yǐ róng (...)
jí dì ：kē jǔ shí dài kǎo shì zhōng xuǎn 。yě tè zhǐ kǎo qǔ jìn shì ，míng qīng liǎng dài zhī yòng yú diàn shì qián sān míng 。jǐ ：cǐ chù zhǐ shū àn 。sōng jiān èr jù ：yì wéi kǔ xué pò nán guān ，yú biàn fēi shàng tiān 。fā shí ，pōu kāi shí tóu 。yú biàn ，yú biàn huà wéi lóng 。yǔ běn 《xīn shì sān qín jì 》：“hé jīn yī míng lóng mén ，yǔ záo shān kāi mén ，kuò yī lǐ yú ，huáng hé zì zhōng liú xià ，ér àn bú tōng chē mǎ 。měi mò chūn zhī jì ，yǒu huáng lǐ yú nì liú ér shàng ，dé guò zhě biàn huà wéi lóng 。”hòu yǐ yù jǔ yè chéng gōng huò dì wèi gāo shēng 。jìn jun4 ：gǔ wèi jù wáng chéng wǔ bǎi lǐ zhī wài wéi jìn jun4 ，zhǐ lín jìn jīng chéng zhī jun4 。běi sòng shí de jīng chéng (...)
quán shī yǐ píng jìng pǔ sù de yǔ yán xiě jǐng shū qíng xù lǐ ，xíng shì hé nèi róng dá dào gāo dù de tǒng yī ，wú lùn shì xiě nán shān bàng wǎn měi jǐng ，hái shì huò shū guī yǐn de yōu rán zì dé zhī qíng ，huò xù tián jū de yí rán zhī lè ，huò dào rén shēng zhī zhēn yì ，dōu jì fù yú qíng qù ，yòu ráo yǒu lǐ qù 。rú “cǎi jú dōng lí xià ，yōu rán jiàn nán shān ”、“shān qì rì xī jiā ，fēi niǎo xiàng yǔ hái ”，nà yàng jǐng 、qíng 、lǐ jiāo róng yú yī tǐ de míng jù bú yòng shuō ，jiù shì “wèn jun1 hé néng ěr ？xīn yuǎn dì zì piān ”，“cǐ zhōng yǒu zhēn yì ，yù biàn yǐ wàng yán ”zhè yàng de jù zǐ ，suī chū yǔ píng dàn ，pǔ sù zì rán ，què yě jì qíng shēn zhǎng ，tuō yì gāo yuǎn ，yùn lǐ jun4 yǒng ，nài rén jǔ jiáo ，yǒu wú qióng de lǐ qù hé qíng qù 。 zhè shǒu shī de yì jìng kě fèn wéi liǎng céng ，qián sì jù wéi yī céng ，xiě shī rén bǎi tuō shì sú fán nǎo hòu de gǎn shòu ，biǎo xiàn le shī rén bǐ qì guān chǎng ，bú yǔ tǒng zhì zhě tóng liú hé wū de sī xiǎng gǎn qíng 。hòu liù jù wéi yī céng ，xiě nán shān de měi hǎo wǎn jǐng hé shī rén cóng zhōng huò dé de wú xiàn lè qù 。biǎo xiàn le shī rén rè ài tián yuán shēng huó de zhēn qíng hé gāo jié rén gé 。 dà zhì zài wèi jìn yǐ qián ，yǐ rú jiā xué shuō wéi hé xīn ，zhōng guó rén yī zhí xiàng xìn rén lèi hé zì rán jiè dōu chù yú yǒu yì zhì de “tiān ”de zhī pèi xià 。zhè yī zhǒng wài yú ér yòu gāo yú (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

全诗以平静朴素的语言写景抒情叙理，形式和内容达到高度的统一，无论是写南山傍晚美景，还是或抒归隐的悠然自得之情，或叙田居的怡然之乐，或道人生之真意，都既富于情趣，又饶有理趣。如“采菊东篱下，悠然见南山”、“山气日夕佳，飞鸟相与还”，那样景、情、理交融于一体的名句不用说，就是“问君何能尔？心远地自偏”，“此中有真意，欲辨已忘言”这样的句子，虽出语平淡，朴素自然，却也寄情深长，托意高远，蕴理隽永，耐人咀嚼，有无穷的理趣和情趣。 这首诗的意境可分为两层，前四句为一层，写诗人摆脱世俗烦恼后的感受，表现了诗人鄙弃官场，不与统治者同流合污的思想感情。后六句为一层，写南山的美好晚景和诗人从中获得的无限乐趣。表现了诗人热爱田园生活的真情和高洁人格。 大致在魏晋以前，以儒家学说为核心，中国人一直相信人类和自然界都处于有意志的“天”的支配下。这一种外于而又高于(...)
尾联“诗罢闻吴咏，扁舟意不忘”写宴席上勾念起作者以前泛舟吴越的记忆，即事作诗。开元十九年（731年），二十岁的杜甫开始了历时四年的吴越之游，他登金陵、下姑苏、渡浙江、游鉴湖、泛剡溪，历览了诸多名胜古迹，领略了江南水乡的无限秀美，反映在杜甫的诗篇如《壮游》，就用大量的笔墨来追忆吴越之游，且充满眷恋、略带遗憾，而想往之情不能自已，如“东下姑苏台，已具浮海航。到(...)
翁不(...)
鬓云松，红玉莹。早月多情，送过梨花影。半饷斜钗慵未整，晕入轻潮，刚爱微风醒。

相关赏析

黄叶西风。
朝廷内，怨煞荐贤的叔牙；林泉下，傲煞操琴的伯牙；磻溪上，老煞钓鱼的子(...)
心境本同如，鸟飞无遗迹。
只因误杀阎婆惜，逃出郓州城，占下了八百里梁山泊，搭造起百十座水兵营，忠义堂高搠杏黄旗一面，上写着"替天行道宋公明"。聚义的三十六个英雄汉，那一个不应天上恶魔星。绣衲袄千重花艳，茜红巾万缕霞生。肩担的无非长刀大斧，腰挂的尽是鹊画雕翎。赢了时，舍性命大道上赶官军；若输呵，芦苇中潜身抹不着我影。(...)
玉皇重赐瑶池宴，琼筵第二十四。万象澄秋，群裾曳玉，清澈冰壶人世。鳌峰对起。许分得钧天，凤丝龙吹。翠羽飞来，舞鸾曾赋曼桃字。
首章“騂騂角弓，翩其反矣”，是用角弓不可松弛暗喻兄弟之间不可疏远。“兄弟昏姻”已如前所述，是同类连及，并无确指，着重点是同宗(...)

作者介绍

韦庄 韦庄（约836年－约910年），字端己，汉族，长安杜陵（今中国陕西省西安市附近）人，晚唐诗人、词人，五代时前蜀宰相。文昌右相韦待价七世孙、苏州刺史韦应物四世孙。韦庄工诗，与温庭筠同为“花间派”代表作家，并称“温韦”。所著长诗《秦妇吟》反映战乱中妇女的不幸遭遇，在当时颇负盛名，与《孔雀东南飞》、《木兰诗》并称“乐府三绝”。有《浣花集》十卷，后人又辑其词作为《浣花词》。《全唐诗》录其诗三百一十六首。